Aflevering Sneak Peek Van "The Next Chapter" Op 13 Oktober

Een kek gesprek over onder andere kraken, oude beschavingen, raven en meer...

Hello, is it us you’re looking for? In de nieuwste aflevering van V2 bespreken Michiel Veenstra en Johan Voets de slimme deurbel Nest Hello. Dé gadget waar je smart home op zat te wachten toch? Toch? Luister de nieuwe aflevering van V2 en hoor alles over de voor- en nadelen van de Nest Hello en de nogal ingrijpende installatieprocedure. Om met de woorden van de Franse wijsgeer Martin Picandet te …

Wij verbazen ons altijd een beetje over Tim Hofman. In het berucht stroperige Hilversum komt de maker van #BOOS over als een onafhankelijke presentator die naar hartenlust kan experimenteren. Zelfs op YouTube! Na jarenlange verwondering op afstand, dachten we: kom, we vragen Tim gewoon hoe ‘ie het doet. Het resultaat is een gesprek van een uur over autonomie. Niet alleen die van Tim, maar ook van kijkers en luisteraars. Dus je bent uiteraard volledig vrij in je keuze om te gaan luisteren of niet.?? Een Podcast over Media werkt samen met Vandebron. Zij leveren duurzame energie van Nederlandse bodem.Iedereen die lid wordt via deze link krijgt 100 euro maar PoM krijgt óók 100 euro. Dus daar help je ons mee om uit de kosten te komen. Word hier lid: vandebron.nl/podcastovermedia Al 4??1?? luisteraars gingen je voor!Als je het doet: dankjewel!? Schrijf je in voor onze maillijst en ontvang een seintje bij elke nieuwe aflevering? Volg onze leestips via Telegram ? Chat mee in TelegramShownotes:? Het 9-stappenplan voor financiële onafhankelijkheid van Ernst-Jan.? Flabber op Wikipedia.?? Het YouTube-kanaal van #BOOS?? De brief van Tim uit 2016 aan de netmanager van NPO3? Mutual appreciation society: Ernst-Jan in de podcast van TimTranscript:Transcriptie door Pim Roozen.Ernst-Jan: Welkom bij een Podcast over Media met Alexander Klopping en Ernst-Jan Pfauth, en vandaag te gast: Tim HofmanAlexander: Tim Hofman, maker van Boos, winnaar ooit van Wie is de Mol? Ik zeg het er maar bij, dat zijn culture credits. Ernst-Jan: Ja dat is belangrijk. Dat heeft hem veel opgeleverd, dat gaat hij zo ook vertellen. Alexander: Het was een open gesprek. Hij behoeft geen introductie toch?Ernst-Jan: Nee. Een open gesprek over autonomie.Alexander: Ja en Tim Hofman is sowieso niet iemand die een blad voor de mond neemtErnst-Jan: Hij beantwoordt ieder vraag. Alexander: Hij beantwoordt iedere vraag, wat ook meer druk bij ons legt. Maar ik vond het een heel mooi gesprek. Ernst-Jan: Ja, ik ga dit ook nog eens terugluisteren. Dat doe ik altijd wel, maar dan luister ik er technisch naar. Nu ga ik het terugluisteren en dan ga ik er over nadenken, wat hij gezegd heeft.Alexander: Als je het gesprek luistert is dit de meest meta opmerking die je over dit interview kunt maken. Dus dan zijn we toch weer thuis, we zijn rond. Heel veel plezier bij dat gesprek, maar voor niks gaat de zon op.Ernst-Jan: Wat hebben we het vaak over geld de laatste tijd. Ik heb natuurlijk vorige week een artikel over financiële onafhankelijkheid geschreven.Alexander: Het ging lekker he? Een samenvatting van de podcast.Ernst-Jan: Superlekker. Ik heb geen analytics op mijn blog.Alexander: Waarom in godsnaam?Ernst-Jan: Dan heb ik weer iets om verslaaf aan te raken, dat wil ik helemaal niet. Alexander: Zet een Nedstat teller erop Ernst.Ernst-Jan: Dat was vroeger wel vet he? Dat was echt geweldig. Zo’n klein lichtblauw dingetje onderaan de pagina.Alexander: Ik wil een T-shirt met dat Nedstat logo en dan iedereen die dat aanwijst is mijn vriend. Ernst-Jan: Er hadden 300 mensen zich opgegeven voor mijn financiële onafhankelijkheidsnieuwsbrief. Dus stel dat er conversie was geweest van 1%, dus dan kun je wel raden hoeveel mensen dat hebben gelezen. Alexander: Over conversie gesproken, voor niks gaat de zon op. Ernst-Jan: Ja, een van de tips die ik dus gaf was dus heel basis, maar zet gewoon in je agenda elk jaar om even al je contracten te reviewen. Je energiecontract, al je verzekeringen, vaak kan het goedkoper. En daar willen we het even over hebben. Want we hebben een sponsor. Van de Bron is sponsor van deze podcast en biedt jou de kans om ook weer met korting een nieuw energiecontract af te sluiten. Alexander: Ieder jaar moet je een nieuw energiecontract kopen. Dat is de les toch? Er zijn acquisitiekosten en retentiekosten. De energiemaatschappijen hebben dat ervoor over om jou als nieuwe klant te veroveren. Ernst-Jan: Ja, Van de Bron heeft er 200 euro voor over om jou als klant te werven en dat is dus aan de ene kant goed voor je portemonnee, en het is goed voor de wereld want het is groene energie van eigen bodem. Geen certificatenhandel, maar gewoon de boer om de hoek met zijn windmolentje, daar kun je met Van de Bron van afnemen. Alexander: Dat kun je kiezen he? Je hebt zo’n dashboardje, waar je kunt kiezen welke energie je wilt. Dat vind ik heel sympathiek.Ernst-Jan: en heel slim.Alexander: Het is fucking slim, Ernst.Ernst-Jan: Toen ik dat voor het eerst zag was ik echt vol bewondering.Alexander: Ja, met zo’n boer op z’n erf met zo’n blauwe overal. Dan denk ik, jij hebt mooie zonnepanelen, ik wil wel jouw energie. Ernst-Jan: Dus, als je dat dashboard ook wil zien en je wilt een bijdrage leveren aan groene energie, en je wilt de podcast steunen, ga dan naar: www.vandebron.nl/podcastovermedia en dan delen we de acquisitiekosten. 100 euro gaat naar jou, goed voor je financiële onafhankelijkheid, en 100 gaat naar je favoriete podcast, zodat we die beter kunne maken. Alexander: Noem nog een keer de URL.Ernst-Jan: Ik wil hem best nog een keer noemen: www.vandebron.nl/podcastovermediaAlexander: En voor nu, veel plezier met het gesprek met Tim Hofman. PodcastErnst-Jan: Wie was de eerste persoon die tegen jou zei: Tim Je moet televisie maken worden.Tim: Ik.Ernst-Jan: Je zei het tegen jezelf? Waar was je?Tim: Dit is deze zomer, is dat tien jaar geleden. Het was 2010 en toen, ik studeerde nog, ik studeer toen communicatiewetenschappers studie drie aan de UvA.Alexander: Dat hebben we ook allebei gedaan. Nouja, ik twee weken ofzo. Tim: Hebben jullie het afgemaakt?Alexander: Nee ik heb het niet afgemaakt, ik vond het heel erg kut.Ernst-Jan: Ik heb het wel afgemaakt. Ik heb er enorm van genoten, ik vond het een erg leuke studie.Tim: Nee echt? Je zit te bullshitten.Ernst-Jan: Ik vond de sociale psychologie kanten wel interessant.Tim: Ja dat is waar. Ik heb die boeken ook nog in allemaal in mijn kast staan. Ik neem alles terug. Dat was studie nummer drie van mij en ik sloot mezelf eigenlijk voornamelijk op in m’n kamer. Ik zat niet zo lekker in mijn vel. Een beetje te schrijven. Twitter had ik ontdekt volgens mij een jaar ofzo. Dus dat was een soort output naar de buitenwereld, maar ook dat ik veel meer dingen tot me kon nemen dan voorheen. En ik keek heel veel naam wat toen online verslaggeving was. Maar dat was echt Rutger Castricum en Flabber enz.Alexander: Ohja Flabber.Tim: Die verslaggever weet je nog.Alexander: Buiten boord? Nee?Tim: Buitenbeeld!Alexander: Ja! Ottie heette hij. Ernst-Jan: Wat is er met Flabber gebeurt?Tim: Dat weet ik niet. Alexander: Nou, ik denk dat ie ten onder zijn gegaan met dalende advertentie-inkomsten.Ernst-Jan: Ik vond het altijd heel knap van Flabber. Ik kan Flabber echt nog herinneren van het begin dezeeeuw. En toen waren ze eventjes weg, en toen kwamen ze weer terug met die grote interviews waar jij het nu hebt. Dat vond ik echt knap.Tim: Je had toen ReteCool ook nog. Alexander: ReteCool inderdaad. Onzin.comTim: SargassoErnst-Jan: www.geencommentaar.nlTim: Geen Stijl was toen ook.Alexander: Geen stijl was echt gaaf.Tim: Ik allemaal toen dacht: ja, dit wil ik ook doen, enhet komt eigenlijk omdat ik altijd in een bandje zat, maar Ik ben niet zo’n heel goed muzikant, maar mijn babbels waren wel strak tussendoor. Dat is echt waar. Zodanig dat de eindredacteur van 3voor12 uit den haag toen zei: ja, ik weet niet, ik vind dat bandje wel oké ofzo, maar jij moet die festivals hier gaan presenteren, dus dat ben ik toen gaan doen in Den Haag. In 2008 al en volgens mij binnen drie gigs stond ik toen de koninginnenacht en zo te doen omdat ik vrij onconventioneel presenteerde. Enwat ik toen deed, dat was mijn televisie truc, toen dacht ik: o jee, niemand heeft nog gedronken, het is nog licht. Het is nog zeven uur ’s avonds of zo, dan lulde ik altijd. Maar wat dat er RTL4 camera’s hingen. En dan zei ik, jullie zijn op televisie, dus je moet uit je stekker gaan. En mensen vreten dat gewoon. Toen dacht ik holy shit, ik heb niet eens een camera, dit is nu al amazing. En toen ben ik in 2010 een YouTube kanaaltje begonnen ‘Tim en Nick tv, dat was met Nick van Dumpert, dat is die kok een cameraman. Die heb ik laatst nog voorgesteld aan Geen Stijl als cameraman en ik ben dat toen gaan doen en toen heb ik volgens mij me ingeschreven voor BNN University, toen nog. En dat mocht toen gaan doen, drie maanden en eigenlijk had ik daar niks gepresteerd. Maar toen mocht ik een maand extra blijven en toen heb ikMark Rutte geïnterviewd. Volgens mij vlak voordat hijpremier werd dacht ik. In z’n verkiezingspraatjes en dat viel zo in goede aarde dat ik een contract kreeg en toen heb ik m’n studie opgezegd, toen ben ik nooit meergegaan.Alexander: Maar nog even als je teruggaat naar die podia die je deed op die festivals, was het een soort van zelfvertrouwen waarvan je niet wist dat dat je het had of wat maakte dat het zo goed werkte? Tim: Ik denk het precies dat.Alexander: Ja, ja.Tim: En het was ook heel leerzaam voor me want wat ik deed ik deed, die praatjes dat is één, maar Den Haag was natuurlijk best alles volgens conventies van de Haagse rock ’n roll scene. Iedereen heeft daar een plek.Alexander: Je hebt een beetje schijt aan die conventie?Tim: Niet zozeer actief, ik kwam gewoon als 010buitenstaander daar wonen mijn beste vriend en ik deed wat ik deed en dat dat was in gekke zin een goede match voor toen daar in dat wereldje. Dus ik viel heel erg op ook en voor mij werd de sport dat zo leuk mogelijk te gaan doen. En ik trainde mezelf heel erg met praatjes door van de achterkant van het podium naar de voorkant naar de microfoon te lopen en daar moest ik gaanbedenken wat ik ging zeggen. De eerste drie keer ging ik ook echt een beperkt.Alexander: Oh, Jezus.Ernst-Jan: Waarom deed je dat?Tim: De tien keer daarna was het wel aardig, omdat ik dacht: ja, daar word je goed van.Ernst-Jan: Had je dat ergens gelezen ofzo?Tim: Nee, een soort uitdaging. Ik werd daar heel scherp van, dus ik moest dan een band bio voorlezen, ofzo, ik noem maar wat. Dan had je een ronde of vier. Alexander: Terwijl je op je briefje keek?Tim: Ja, dan ben je heel tekst vast weet ik nog. Dus de eerste keer dat ik bij BNN voor een camera stond, wasgeen probleem. Ik stond er gewoon zei: wat moet je horen, dit moet je horen, en ik zei dat gewoon een toen zei die eindredacteur van toen nog wauw, heel tight was dat. Daar heb ik mezelf eigenlijk niet met dat in het vooruitzicht op getraind om dat dat op podium veel makkelijker maakte.Ernst-Jan: Maar dit vind ik interessant. Heb je zelf bedacht, niet ergens gelezen? Je probeert het drie keer,het gaat drie keer mis. Waarom dacht je die vierde keer, fuck it, ik ga gewoon nog een keer doen.Tim: Waarom niet? Ik vond het leuk.Ernst-Jan: Als ik naar mezelf zou kijken, dan zou ik denken bij de derde keer: oké, ik heb het geprobeerd,werk niet. Ik ga nu supergoed voorbereiden. Waarom dacht jij, waarom had je zoveel vertrouwen in die aanpak?Tim: Ik weet niet, ik ben ook niet, Ik vertrouw mezelf, meestal gewoon, dat werkt. Ik heb ook heel veel zelfvertrouwen, ook ontwikkeld. Ik denk omdat ik van een plek kom waar dat helemaal niet was en in dat ik toen in een fase zat waar ik mezelf dat heel erg aan het aanmeten was ook en toen dacht van ja goed. Ja, ik wil dit wel kunnen.Alexander: Dat was dat tijdens die studententijd?Tim: Ja, ja. Ook daarvoor, maar ook in die studenttijd. Ik presteerde ook niks. Ik heb maar één vak gehaald in vier jaar studeren. Dat is geen grap. Dat is echt waar, omdat ik me daar niet toe kon zetten en dat wordt ook een spiraal en je presteert niks, voelt je slechter, je gaat het weer niet naar het college.Alexander: Je bleef gewoon thuis?Tim: Ja, ook. Ging gewoon niet zo goed, maar dit was wel iets waarmee ik daaruit kon komen. Het is ook een vorm van eigenwaarde. Iets kunnen toch, dat sloot daar goed op aan. Ernst-Jan: Ik vind het wel interessant, want de meeste mensen die denken als ze iets nieuws willen beginnen: ik wil tv-maker worden of presentator. Dan gaan ze eerst imiteren en kijken hoe anderen dat doen. En daarmee verder, terwijl jij dacht gewoon meteen: het wordt deze eigen aanpak, ook als het drie keer misgaat.Tim: Ja, blijkbaar ja, ik heb daar nog nooit over nagedacht.Ernst-Jan: En wat deed je op YouTube dan, waar gingdat over?Tim: Ja, dat waren reportages over festivals en dat deden we gewoon op eigen houtje eigenlijk, festivals en beurzen, en dat soort dingen en dat was in het kader van, moet je kijken. Festival vond ik heel leuk, muzikanten interview, dat vond ik vond ik heel vet, want ik zatnatuurlijk zelf een beetje in dat wereldje. Maar ja, ik draaide niet heel hoog mee. Toen dacht ik, dit is mijn kans om gewoon eens met muzikant te ouwehoeren over muziek op een manier. Dus ik blufte mezelf dan ook wel ergens achter de schermen, en dat was altijd wel lachen.Alexander: en was het toen alla Buitenbeeld? Een soort stijltje?Tim: Nee ik stond wel in beeld. Op de beurzen was het wel dat stijltje, maar ik kwam er heel snel achter, want ik wilde een beetje prikken en hoe oud was ik toen, 20 of zo, iets ouder dan 20. 22 was ik. Dus ik was ook nog wel een soort kind – weet je wel, wat bijdehand wilde doen en zo, maar ik kwam er heel snel achter en ik keek natuurlijk ook naar Rutger Castricum dat ik niet zo’n lul ben, niet dat hij een ontzettende lul is. Maar ik ben niet zo. Alexander: hij is wel een lul.Tim: Nou, ik vind hem in het erg hartstikke aardig.Alexander: Ja, oké op TV.Tim: Toen was het wel een dick vaak ja, ja. Ik vond overigens wat hij met de politiek verslaggeving deedjuist weer heel erg goed, nog steeds kan ik heel erg waarderen. Maar ja, mensen in een achteraf dorp belachelijk maken. Dat hoeft voor mij nooit zo.Alexander: Maar het in ieder geval heel eigen.Tim: Ja, dat dus, maar ik dacht ik, probeer het wel watempathischer te maken en die hele rit heeft zich wel nog ontwikkeld, want ik ben ook heel vaak heb, ben ik wel een lul geweest op televisie, maar voor toen was een leuke tijd.Alexander: en als je als je teruggaat naar die tijd waarin zelfvertrouwen niet op het allerhoogste punt was, wat heeft die verandering ingezet? Dat het nu juist het tegenovergestelde is.Tim: Het was de dood of de gladiolen voor mij dat, zo voelde het echt. Het was in 2010 dat ik dacht. Ja, ik kanniet meer. Mijn bedrading was zodanig had ik die verkeerd gelegd. Op heel veel punten. Dat ik heel erg bang was en ik was heel erg hypochonder, helemaal in dat segment. Ik functioneerde ook niet en dat werd maar erger werd, tot ik dacht van oké. Maar nu, ik weet niet. Ik heb geen zin meer om op te staan. Ik heb geen zin meer om te zijn. Toen dacht ik, nou dan ga ik een poging wagen dan ga ik het de andere kant op doen.Alexander: Dat was een beslissing?Tim: Ja, dat gaat niet van één of andere dag. Daar heb ik jaren aan gewerkt.Alexander: Maar was het echt zwartwit, een soort van lichtknopje wat omgaat?Tim: Nou, ik dacht ik, ik ga het is aan. Dus wat ik ja, we gaan een soort, dat heeft weinig met media meer te maken.Alexander: Dat is een thema bij ons.Ernst-Jan: Het vormt jou als media makerTim: Eh nou ja dat dat zeker, want wat ik met mezelf afgesproken, ik was heel erg bang voor alles. En dat was ik vaker wel, maar als je op middelbare school zit, bijvoorbeeld, zit je in een stramien in een veilige omgeving, weet je wel. Dus dan die angsten, die krijgenniet zoveel vrij spel en ik weet nog op het moment dat ik van middelbare school af kwam. De dag dat ik nadat ik geslaagd was dat ik me heel erg rot voelde omdat er een soort van vastigheid wegviel en blijkbaar was ik daar zo op getraind om daar wel in te functioneren en niet zonder. Maar 2010, toen dacht ik: nou ja, dit gaat niet joh en toen dacht ik, ik moet gewoon al m’n angsten aangaan. Ik ben toen eerst letterlijk drie uur lang met m’nhoofd in een kussen gaan liggen en zo over alles nagedacht waar ik normaal niet aan mocht of durfde te denken. En toen ben ik heel langzaam gaan leven.Alexander: Een soort worst-case scenario’s gaan uitwerken?Tim: Ja, ja.Alexander: Want daar ging je daarvoor niet echt diep in?Tim: Nee, ik was gewoon bang voor alles. Ik nam af van alles afstand. Maar dan hou je heel klein wereldje over,bijna niks, ook gevoelsmatig niet en dan had ik wel wat,Ik had ook wel leuke moment, bijvoorbeeld op dat podium dingen en ik zat in een bandje dat was wel lachen, maar dat was niet zo veel allemaal. Dus toen dacht ik nou ja ga ik dat doen en sindsdien is dat ook mijn invulling. Daar ga ik m’n dag mee in. Ik laat me nooit meer leiden door angst. Ik voel het wel eens.Ernst-Jan: In zeker zin wel toch? Als je altijd je dag vult met je angsten confronteren, laat je je toch nog steeds leiden door die angsten?Tim: Ja, dat doe ik dus niet. Ik leef nu gewoon. Als ook echt zin in heb, ga ik dat doen. Ik leg er geen scenario meer op elkaar en dat zijn we heel erg geneigd te doen als mens, volgens mij. Dat we een scenario bedenken waarin iets mis of zelfs goed kan gaan en die scenario’s, die zet ik zo goed en kwaad als het kan opzij. En dat verschaft mij in ieder geval heel veel vrijheid, maar dat toen dacht ik in 2010, dan wordt dit mijn nieuwe dagtaak, en daar ben ik heel radicaal in geweest. Ik was toen verloofd, ik heb m’n verloving afgebroken. Ik ben van dingen gaan doen die ik wel wilde doen. Ik heb bepaalde mensen mijn leven uitgezet, Ik ben verhuisd op een gegeven moment, weet je wel. Stap voor stap voor stap.Alexander: Had je een lijstje gemaakt ofzo?Tim: Nee helemaal niet. Alexander: Er is gewoon een moment geweest dat je dacht, nu gaat het roer om? Om er maar een RTL4 titel aan te plakken. Tim: Ja. Alexander: En vervolgens ben je alle dingen die je voor lief nam, ben je gaan heroverwegen?Tim: Ja. En alle dingen die ik vervelend vond ben ik de deur uit gaan doen.Ernst-Jan: Was je dan allemaal verwachting aan het inlossen of zo, als andermans scenario aan het leven?Tim: Nee ook niet. Want ik weet nog dat ik mijn ouders bijvoorbeeld belde, over dat ik dat ik studeerde, hè. Dat vond ik vond het vreselijk, ik wilde gewoon dingen maken en doen. Ik was als de dood en ik bel mijn ouders weet ik nog en ik zei: jo ik moet jullie wat ergs vertellen. Ik zat in een bushokje in Transvaal, in Den Haag. Dus ik zei ik wel met jullie praten, ja, mama er ook. Ja, ja, ja, ik ga stopt met studeren. Ik dacht ik ben zo facked, ik betaalde alles zelf. Tanks! Maar Ik was helemaal niet aan het inlossen. Ik had gewoon een probleem bij mezelf. Ernst-Jan: Ja, oké.Alexander: En toen was daar opeens een switch. Hoe is dat zelfvertrouwen gegroeid? Is het een soort van dynamiek, dus ik ben mezelf eigenlijk op een podium,dat werkt tegen alle verwachtingen in. En dus ga ik door in die slipstream?Tim: Ja, maar dat heeft niet alleen met werk te maken. Dat heeft ook juist heel erg persoonlijke keuzes te maken. Als je bijvoorbeeld een verloving afzegt, dan ga je heel veel pijn tegemoet en ik dacht nou, dat kan ik wel, weet je wel. Ik weet wel wat ik daar moet doen metmezelf en met werk werden ook wat dingen ingelost. Dus dan had ik een idee en dat vormde dan en dan op een gegeven moment blijkt het dat je ergens best wel goed in bent of kan zijn of de potentie zit en dat nou, dat was goed voor m’n zelfvertrouwen en soms is dat heel banaal. Kreeg ik een schouderklopje en soms had ik gewoon iets gemaakt wat ik heel mooi vond toen dacht ik: o ja, dat kan dus weet je wel, en eigenlijk ben ik mijn hele leven in gaan richten naar kunnen doen, wat als goede jas zit. Op privé en op werkvlak en met alles wat ik voel en doe, en dat verveelt eigenlijk nooit.Alexander: Het is fascinerend dat dit gewoon een eigen beslissing is geweest, dat het niet een soort van invloed van buitenaf was, of een boek dat je gelezen hebt of iemand die tegen je zei.Ernst-Jan: Zoals wij opereren. Wij lezen van die boeken en dan gaan we daarmee aan de slag.Tim: Dat doe ik expliciet niet.Ernst-Jan: Oké.Tim: En daarom is religie ook niks voor mij. Ernst-Jan: Je wilt dat allemaal uit jezelf halen?Tim: Ja, ja, ja, voelt voor mij het meest zuiver, dus ik merk ook soms dat ik dan denken: oh, dat is wel weer de lange weg, ik kan nu ook wel een boek lezen, maar ik vind het fijner om dat of een boek voelt bijna autoritair of zo en een beetje saai, als een boek dan zegt nou dit moet je doen. Dan denk ik ja, als ik het uit mijn tenen voel komen dan is de drive van mij twee keer zo veel zeg maar. Maar ik heb geen oordeel over jullie, loser. Nee, nee, nee, nee, werkt voor mij gewoon niet zo goed.Ernst-Jan: Wat gebeurde er bij Mark Rutte waar? We ging dat zo lekker.Tim: Dat is fascinerend want je had toen dat, dat was de Jakhalzen tijd. Rutger had die roze microfoon en de Jakhalzen hadden die rooie stropdas, en dat ging heel erg over verslaggevers die op aan het vallen waren en wat wij toen gedaan hadden. We hadden een hele grote microfoon gemaakt. Die was echt een meter of een langer, nog groter dan een meter. Die droeg ik op mijn schouder. We hadden er een heel klein zendertje in gedaan en toen ben ik bloedserieus vragen gaan stellen aan die canvassers van de VVD en Mark Rutte zelf, maar zonder van kijk mij eens gek doen. Ik dacht dat het zo geestig was en dat dat was ook heel erg geestig, omdat het gewoon absurd beeld was en toen in die tijd met internet en zo waren dat films waarvan je dacht. Dat wil je wel zien, maar omdat het inhoudelijk ook wel aardig was, het was wel oké of zo. Het was niet heel zeker, maar gewoon en bij BNN had je dat toen nog niet, BNN was toen ik toen nog wel een beetje de club van, ze hadden ook Over mijn lijk en de mooie dingen, maar ook de club van versus en Try before You Die, en dat soort meuk. Wat voor in die tijdsgeest, dat was ook al een beetje aan het afgelopen zag je hè, ja.Ernst-Jan: Aan de handrem trekken enz.?Tim: Ja, nou ja, dat maar BNN zat toen ook al in een soort fase waarin ze zagen op televisie, die jongerenkijken daar niet meer naar. Dat was aan terugnemen en toen was ik eigenlijk een soort gat, dat was in één keer gevuld en ik vond het ook dingen van politiek en ik viel op – en ik weet nog met de eerste drie maanden dat ik daar stageliep bij BNN University, dat Geenstijl, twee of drie keer over me schreef of omdat ik wat had gezegd over subsidies in een column voor 3voor12 bij muzikanten en zo en dat dat was voor hen ook spannend idee. Dat daar een jongens zat waar over geschreven werd door eigenlijk de andere kant van media kleur zeg maar.Alexander: Hoe leert iemand zoals jij? Die vooral dingen uit zichzelf wil halen?Tim: Veel kijken.Alexander: Naar andere wel, of naar je zelf?Tim: Daar ook naar, maar ook naar maatschappij, een tendensen, ja, ook naar mezelf. Maar daar heb ik ook, dat heb ik van m’n vader geleerd. Ik wilde ooit weten hoe je die, ken je die Dirk Jan strips? Ja, ik vind dat heel geestig, maar ik begreep als kind nooit hoe de fack jezoiets kon bedenken en toen zei m’n vader: het enige wat hij doet is, hij kijkt waarschijnlijk naar mensen. En toen dacht ik eigenlijk ohja, dus sindsdien als een kind kijk ik gewoon heel veel naar mensen.Alexander: Wat bedoel je daarmee?Tim: Ik kijk gewoon naar wat mensen doen en zeggen en vinden.Ernst-Jan: Wat is je nu opgevallen dan?Tim: Nu niet zo zeer, maar als ik nu naar mijn werk kijk. Ik lees heel veel Twitter, van de hele linkerflank tot de hele rechterflank, alles ertussen, zodat ik begrijp hoe polemiek werkt en hoe maatschappelijke tendens zich beweegt en opinie en zo en voor mij werkt dat. Het gaat gewoon in mijn systeem zitten. Dat vind ik een fijne om manier van iets tot me nemen.Alexander: Namelijk begrijpen dat wat je doet wat voor effect dat heeft?Tim: Ja, ja, bijvoorbeeld.Ernst-Jan: Dus je kijkt van een soort afstand naar wat er allemaal gebeurt? Het doet me denken aan wat de cabaretiers vaak zeggen, dus cabaret is vaak, weet je het segment Micha Wertheim eigenlijk grappen maken over dat wat we allemaal doen maar niet zien. Behalve de cabaretier die staat op een afstandje toe te kijken.Tim: Je hebt niet eens een grap nodig dan dat is natuurlijk wat die boeken van Paulien Cornelisse doet,die die schrijft gewoon op dit is hoe wij taal bezigen, en dan denk je wauw dat is hilarisch terwijl dat gewoon iets wat we doen. En ik vind dat wel fijn systeem. Maar ja, wat je zegt, ik ben wel vaak technisch bezig met dat soort dingen.Alexander: En je zegt ik: ik leer door naar andere te kijken door te kijken wat dat voor reacties heeft op Twitter. Maar kijk je ook naar andere bijvoorbeeld presentatoren om te kijken hoe zij dat doen?Tim: Niet zo veel.Alexander: Wat fascinerend. Want je zegt ik lees geen boeken.Tim: Ik lees wel boeken, maar niet zelfhulpboeken. Alexander: Niet om van te leren.Tim: Ik lees wel heel veel artikelen, maar als er een boek is van nou, dit is hoe je iets moet doen dan lees ik het niet.Alexander: Maar dan voel je je soort van gemanipuleerd of zo?Tim: Nee, gewoon, dat werkt gewoon niet. Dat voelt niet fijn. Alexander: Dit is waarom die drie studies niet afgekomen zijn. Tim: Haha ja, maar ik zit hier wel.Ernst-Jan: Hahaha.Alexander: Het is toch gek voor iemand die nieuwsgierig is. Om niet te willen leren van anderen?Tim: Maar zo’n boek is dan heel erg geënt op van nou, je bent nu op A, we gaan nu naar b, zo voelt dat vaak. Terwijl ik wil zelf. Ik lees gewoon tering veel. Ik lees de hele dag door artikelen, allerlei artikelen.Alexander: Maar je snapt wat ik bedoel toch?Tim: Ja, ja. Ik denk gewoon naar antiautoritair gevoel dat heel kinderachtig,Alexander: Dat is wel kinderachtig.Tim: Ja dat is het ook. Ik ben ook vrij zelf reflectief, en ik doe hier ook helemaal niks aan. Ik weet het ook. Ik laathet ook. Dat is één van de weinig dingen die ik aan mezelf vraag. Hoe komt het nou? Omdat ik er heel veel plezier van.Alexander: Het is grappig want het is het tegenovergestelde van technisch beter willen worden in begrijpen.Tim: Ja maar ik heb daar mijn eigen methodes voor.Ernst-Jan: Maar stel, je ziet een boek stel, stel er staat in dat boek, je moet dankbaar worden, zo doe je dat. Dandenk ik jij: Fuck you, ik niet, maar dat lijkt toch een soortvan autoriteit ding. Maar hoe zit het met mensen dan bij BNN university? Het suggereert dat je daar komt om te leren. Ik neem aan wel dat je dan daar om mensen bij BNN wilde leren of ook niet?Ernst-Jan: Haha dit kan de luisteraar niet zien, maar hij kijkt als een nee.Tim: Ik ben wel graag met mensen. Ernst-Jan: Op gelijke voet dus?Tim: Ja, zelf als ik onderaan begin.Ernst-Jan: Hoe viel dat dan bij BNN?Tim: Nee, ik heb gewoon een grote mond, maar ik kan me wel mijn meerdere erkennen, als iemand dus ik ben wel, dat doe ik nog steeds.Alexander: Zijn er mensen die je veel geleerd hebben bij TV?Tim: Ja 100%. Dan niet in op een les manier, maar welgewoon van een las leggen.Ernst-Jan: Ik heb echt geen idee wat een las leggen is.Tim: Dat is waar de knip zitten. Dit is hoe je beeld knipt en dat doe ik nooit zelf, maar ik weet wel hoe waar die moet liggen, zeg maar. Maar ook daar heb ik gewoon heel veel gekeken. Alexander: Ja omdat je samen met iemand anders werkt en dan kijk je gewoon naar werk die hij/zij doet.Tim: Ja. Ik heb het wel zelf gedaan, maar ja er gewoon mensen die dat veel sneller en beter kunnen. Dus ik heb dan wel ideeën.Alexander: En hoe je bent als presentator?Tim: Nee, niet zozeer daar ben ik heel snel mee gestopt, bijvoorbeeld toen, Ik keek altijd graag naar Valerio en op een gegeven moment had ik in m’n hoofd ik wil Je Zal het Maar Hebben maken, maar toen dacht Ik ja, dan ga ik ook niet meer naar kijken, want dan wordt dat iets.Alexander: Minder eigen?Tim: Ja, die kans bestaat.Alexander: Maar er is dus geen presentator die ooit?Tim: Jawel, jawel, jawel, maar daar was ik nog niet. Jawel, die mij dingen geleerd heeft bijvoorbeeld. Waar ik heel veel van geleerd heb is naast Matthijs zitten en dat zijn dingen die ik helemaal niet alledaags gebruik, maar wel hoe hij dingen in de studio doet. Ik heb dat zelf welveel gedaan, maar ook zijn manier van benaderen van media. Dus natuurlijk hoe hij tafels vult, dat weet je ook dat dat gaat over creativiteit met een onderwerp dat, maar ook hoe hij soms vragen kan aan stellen zonder te veel weg te geven, maar wel iets goed samen te vatten waardoor je twee vragen over kan slaan. Zeg maar dat dat zijn handige dingen. Een mooie dingen sowieso.Alexander: Maar dan zit je naast hem, en dan zeg je: oh wat grappig heeft. Hij stelt een vraag waarin die eigenlijk twee vragen wegneemt nu daarmee. Daarmee wordt het gesprek vlotter? Zo zit je ernaast?Tim: Ja, tuurlijk.Alexander: Oké. Tim: Maar niet alleen, maar ik zit daar gewoon als tafelgast mee te lullen.Alexander: Ja, maar je zit toch t analyseren. Ernst-Jan: En waarom kun je daar? Ik wil het verschil tussen waar waarom je dan wel naar Matthijs. Kan kijkenen daarvan kan leren maar jezelf beschermd tegen Valerio op een gegeven moment.Tim: ja, omdat ik echt is expliciet dat programma wilde maken. En ik wil niet expliciet de wereld draait door gaan doen. In die formule.Ernst-Jan: Nee, oké, dus, je probeert je eigenheid te beschermen?Tim: Ja, dat dat is ook wel goed, denk ik dus toen ik wist dat ik over mijn lijk ging maken en dat is maar één keer per twee jaar op televisie. Ik heb anderhalf, toen heb ik het ook niet meer gekeken, dus dat is drie jaar geleden. Dus ik heb de laatste, ik heb wel wat gezien van die seizoenen hoor, om dat ook even te voelen. Zeg maar.Alexander: Als je altijd maar dicht bij jezelf wil blijven, dan stap je ook nooit over jezelf heen.Tim: Maar het kan toch je eigen wil wens zijn om nieuwe dingen te proberen? Ernst-Jan: Waarom zou je überhaupt over jezelf heen moeten stappen.Tim: Ja, laten we dat eens definiëren, eerst.Alexander: Je kan je je ongemak juist opzoeken, zoek je.Je kan je kan bedenken. Ik weet helemaal niks over onderwerp a. Ik ga, ik ga daar toch induiken.Tim: Dat gaat daar toch bij horen.Alexander: Ja, zolang maar niet het in de vorm van lessen is of iemand die je vertelt, dit is hoe het werkt?Alexander: Ja, waar gaat dat dan te kort door de bocht?Tim: Omdat ik me wel wat wijs laat maken, ook door collega’s, dus ik ben niet wars van leren en wars van iemand leren, helemaal niet.Alexander: En andersom dan ben je dan wel eens benieuwd dat je dat eigene kwijtraakt, dat je iets doet waarin je eigenlijk niet meer jezelf bent?Tim: Nee.Alexander: dus dat is nooit gebeurd op tv?Tim: tuurlijk wel.Alexander: Want tv is ingericht om niet jezelf te zijn.Tim: Ja, Maar ik ben daar wel altijd mijn mentor, dat is Jorn van Hoorn. Dat was toen de chef bij 101TV, maar dat dat was toen het digitale kanaal van de NPO. Die heeft mij onder z’n hoede genomen. Met een paar andere bij BNN en die zei altijd je bent bevriend met de kijker – en ik heb daar voor mezelf heel snel achteraf geplakt, maar vooral ook met jezelf. Zeg maar zonder jezelf uit over het verliezen. Want dan ben je heel gauw geneigd te doen. Maar ik denk dat dat ook niet je komt er denk ik ook wel gaandeweg snel achter dat hoe meer eigenheid je verlies en hoe meer je inlevert voor iemand anders, hoe minder houdbaar je ook bent. Dus ik en het word ook een soort uitputtingsslag als je constant gat voldoen, aan verwachting van of een kijker of een eindredacteur, dat doe ik gewoon niet. Ik weet niet of dat ik gevraagd werd wil je Spuiten en Slikken maken maar ik had nog nooit een gram drugs gebruikt. Ik zei: ja, ga ik gewoon niet doen.Ernst-Jan: Dus je hoort de inwisselbaar van is super vermoeiend.Tim: Ja, ja, ik denk ik wel. Ja. Geen zin in.Ernst-Jan: Wanneer dacht je bij je zat bij BNNsuperlekker, Ik ga weer terug naar YouTube.Tim: 2016.Ernst-Jan: Hoe kwam dat.Tim: Dat voelt niet als terug naar YouTube.Alexander: Dat is niet is toch iets positiefs?Tim: Ja, nee, dat is ook zo. Ja, ja, ik verstond het zo, dat is ook waar we het even denken.Ernst-Jan: Waarom verstond je het zo? Niet als minderwaardig.Tim: Nee, ik denk wel dat de dat heeft namelijk te maken met hoe dat ging, omdat YouTube toen ook door de NPO als minderwaardig weggezet, en dat vonden wij totaal gelul. Wat het was. Wel grappig moment, ik won: wie is de mol in maar of april. Dat betekent dat je following gaat echt door het dek. Je bent een soort van soort van zeker bij jonge mensen, denk ik gewoon echt een happening, en wij wilden toen, Bij BNN lag het idee. We gaan Boos maken en dat is dus een soort Breekijzer. En dat zagen we allemaal zitten. Maar de zender wilde dat niet hebben op televisie, geen idee waarom. En toen dacht we waarom gaan we dat niet op YouTube doen?Voor jonge mensen, inmiddels is Boos, niet meer alleen dat maar voor jonge mensen.Dit is aan de hand en wij halen je geld terug of bijvoorbeeld of we kaarten Iets aan. Het enige was dat je die regelgeving bij de NPO was zo ingewikkeld dat het allemaal niet mocht of ze zeiden dat het niet mocht dat bleek het uiteindelijk te zijn. De tendens binnen de NPOwas ja YouTube en alles was toen als een vlog toen hè vier jaar geleden? Ja, dat is echt voor kinderen en dat willen we allemaal niet, en wij waren dat langzame logge gelul van toen van de NPO zat. Als we een programma idee dan mag dat dus niet en toen zei BNNVARA-directie van toen fack it. Je hebt hier leden geld, gewoon voor mensen die vaak kratnje kopen begin maar een YouTube kanaal, en Tim wil jij dat opstarten.Ernst-Jan: Want van leden geld mag zoiets wel, hoef je geen verantwoording af te leggen en zo?Tim: Je kan In ieder geval makkelijker manoeuvreren en voor ons als dat vrij spel, want ik had me programmapakket, ik maakte je zal maar hebben – en Trapper, ik had ook prima tv dingen. Was allemaal hartstikke leuk en toen dacht hij met een clubje ah dit wordt ons lachen, rebellen project. Maar dat liep totaal uit de hand, omdat we dat dat kwam vlak na wie is de mol en wij waren natuurlijk ook handig. Wij dachten ja, als we dat nu timer, dan hebben we wel wat jonge mensen die daarop aansluiten. Alleen dat werd veel groter dan dat was heel bizar. We hadden binnen no time 100000 subscribers en dat, dat was volgens mij in een record in Hilversum in snelheid, zeg maar. Dus wij zagen dat ook ontploffen mijn baas, die had gezegd luisteren, ik wil dit met zes presentatoren maken. Dus ik zei geef metien weken. Ik bouw het voor je. Toen hebben we in tien minuten, hebben we de eindredacteur Hubert en ik in de kelder gezeten en we hebben eigenlijk besloten komt. We gaan dus zeg maar, het heet Boos. We gaan alles omdraaien, dus alles in negatief doen. Dus het wordt heel vrolijk en open en de kleuren zijn heel lichte witte balken in plaats van zwarte balken om het beeld heen. Dus jeweet eigenlijk je gaat iets heel, het is een soort anti conventioneel zien. Na tien weken zei ik tegen m’n baas middelvinger en ik maak het zelf al af. Weet je wel. Ik hou dit gewoon, is goed en aanvankelijk deden we het ook voor het voor het BNNVARA-kanaal. En toen zeiden we: na één dag zagen we dat in de pers lult Iedereen daarover, laten we een YouTube kanaal zelf van maken dan weet je wel. En toen begon het gehannes met einde zomer met de NPO3 baas Künstler, wat overigens inmiddels uitgepraat is, maar toen zij in een interview met het Parool. Dat was volgens mij Joep School. Joep school is, was het, en hij is nu samensteller bij DWDDen die zit nu bij M, als de eerste guy die zei: ik was zijn eerste grote interview eind 2014 geloof ik, begin 2015 en toen in die zomer sprak, en hij zei dat ze grappig, moet je kijken wat Künstler zegt in een interview met mij en hij werkte toen nog voor Parool ook.Alexander: Want zij zei?Tim: Zei Zij dat YouTube en vlogs dat was niks voor de NPO, dat was internet geneuzel en dan moest daar maar blijven. Dat hoeft niet bij de NPO en ja dat terwijl de hele missie van NPO3 was jongeren zeg maar of in ieder geval een jongere kijker dan 48, wat het gemiddelde is van NPO3.Alexander: De enige verontwaardiging maakte deel uit?Ernst-Jan: Hebben wij het nog in de podcast over gehad.Ja, ik kan me dat nog op het moment herinneren.Alexander: We gaan even een instartje doen.Tim: Wat was er dan?Ernst-Jan: En toen hebben we het hierover gehad in een podcast en jou als voorbeeld genoemd. Tim: Ja het was oorlog.Ernst-Jan: We wilde je een keer uitnodigen, en nu zijn we vier jaar verder.Tim: Ja ik moest misschien wat strepen verdienen. Nee het was oorlog echt ik heb Joep gebeld toen – daaraan refereerde ik even aan. Ik zeg Joep, ik heb 500 worden voor je liggen ondertekend door onze directie. Ook publiceer ze in het parool. Die heeft toen paginagroot een brief van mij aan de zenderbaas dat het totale nonsens was wat daar gebeurde. Ja, toen was helemaal d’r af. Enuiteindelijk is ook dat het beleid bij NPO, kwam ik nog iemand tegen. Ik mag niet zeggen wie, een hoge pief van de NPO, die zei: we hebben het begrepen hoor in de trein. Niet zeggen publiekelijk, maar we gaan er meer aan het werk, maar dat was echt slagveld, zeg maar.Alexander: wat is er toen veranderd. Want NPO wildeheel lang alles op NPO.nl?Tim: Het komt niet alleen door ons, maar dat het helemaal niet, maar dat dat soort dingen helpen wel. Dus je moet een beetje gaan pionieren daar, binnen die club om wat los te wrikken, en dat werkt ook. Ja, om ik het is voor de NPO moeilijk, hè. Dus ik snap hen ook wel, want je wil zo’n eenduidig mogelijk merk hebben en een eenduidig mogelijk platform om het zo massief mogelijk te houden, in slagkracht, maar ook in maatschappelijke waarde. Maar soms moet je daar wel van afwijken, om bepaalde doelgroep te bereiken of omdat iets anders niet werkt. Dus helemaal wegblijven en YouTube, wat toen nog heel erg aan de hand was. Toen was het protocol volgens mij nog maximaal vijf minuten klippen in het verlengde van een televisieprogramma, ja dat dat het internet is gewoon pad drie, je hebt je hebt radio, televisie, internet, en daar horen wel podcast, een YouTube en alles wat daarbij is.Alexander: Dit is een deel van jou wat het begrip heeft voor. Laten we één merk maken en één site en laten we de concurrentie niet aangaan met YouTube, maar tegelijkertijd ben je het grootste breekijzer.Tim: Ja, ik vond het wel nodig toen ja.Ernst-Jan: Toen werden er ook allemaal sites offline gehaald en zo van de NPO, er werd echt flink gesneden in digitale middelen.Tim: ja, ja, dat was ook de tijd om dat te doen.Ernst-Jan: Maar en jij ondertussen was, was bezig een heel groot YouTube het kanaal op te bouwen. En ik vraag me af: klinkt echt als iemand waar het waar als je de als je de manager bent of de directeur zoals die ene persoon heel frustrerend om mee te werken omdat je gewoon maling aan hebt, en gewoon doorgaat en een brief publiceert in het Parool.Tim: Ja.Ernst-Jan: En hoe ben je nooit geprobeerd weg te werken?Tim: Nee, we hebben alles wel, ik denk vooral toen was ik wel wat moeilijker om mee te werken, maar ik lever altijd dus.Ernst-Jan: Is het ook niet omdat die jij zei die mentor je die zei tegen ja, je moet altijd te kijker te vriend houden en je voegt naartoe aan jezelf, maar het lijkt alsof jij dat eerste ook heel erg hebt geïnternaliseerd door soort direct contact met de kijken. Want toen je dat YouTube kanaal had, had je die kijkers allemaal achter je.Tim: Dat is ook zo. Ja.Ernst-Jan: Geeft dat veel meer slagkracht.Tim: Ook dat. Ja. Dat hele boos dat is een soort leger man wat daarachter zit inmiddels. We hebben 400000 subscribesr is, en dat is in principe. Dat is wel veel hoor, maar we spelen niet mee in de top van YouTube of misschien wel in de top van de NPO, maar die mensen zijn hardcore jongen. Ik weet nog tussen op zo’n moment ook, maar ik weet niet nog de eerste keer dat wij als met politiek gingen bemoeien. We hadden we gewoon een nummer van de persvoorlichter van PvdA in een livestream genoemd en daar zat toen 20000 man live mee te kijken. En daar keek daarna nog drie 300000 mensen naar.Alexander: Gewoon je eigen trollenleger.Tim: Ja. We zetten die niet op zo’n manier in hoor, maar om macht te controleren is het heel prettig. Ernst-Jan: Het maakt je ook als maker onaantastbaar voor al die Hilversum politiek. Want jij hebt gewoon inderdaad je die het trollen lege