Aflevering Welke Rol Speel Jij (Per Ongeluk) Voor Camera? Je Kiest In Een Reflex - En Het Werkt Niet.

Pleaser, Poser of een Original: Welke rol speel jij voor de camera? Vandaag duiken we in een herkenbaar, confronterend én bevrijdend onderwerp: hoe presenteer jij jezelf als ondernemer? De keuze die je maakt zie je terug in de resultaten van je marketing. En het brengt je soms even terug bij je jeugd. Links: ?? YouTube Tips voor Ondernemers: https://www.youtube.com/@Elisabeth_DeVideovakvrouw ?? Meer over mijn cursussen en aanbod: https://www.devideovakvrouw.nl/ ?? Contact opnemen of iets delen? Dat kan via https://www.devideovakvrouw.nl/contact en via info@devideovakvrouw.nl Laten we hier maar mee beginnen: niemand blijft 100% zichzelf als er een camera in de buurt is. Op het moment dat je weet dat er iets vastgelegd kan worden—sommigen hebben het al bij een fotocamera—schiet je bijna automatisch in een andere stand. De camera maakt je bewust van je eigen buitenkant.  En je neemt ook bijna meteen een rol aan. Er zijn op zo’n moment drie rollen waar je uit kunt kiezen. Dat kiezen doe je in een reflex. In deze podcastaflevering wil ik je vragen wat jouw standaardrol is, en of die past bij wat je wilt bereiken. En ik vertel je natuurlijk met welke rol jij het verste komt.  Hierin is geen goed of fout – we doen allemaal iets en proberen er beter in te worden. Maar ik wil je graag wijzen op wat jij misschien intuïtief of instinctief of automatisch kiest waardoor je nu minder return on investment of te wel uit je video’s haalt dan je zou willen – of dan de moeite die je erin stopt.  Dit is In Beeld bij je Klant – de podcast waarin ik, Elisabeth Griffioen – De Videovakvrouw – je help om nieuwe klanten te bereiken met YouTube-video’s die passen bij wie je bent. Vanuit 25 jaar ervaring in televisie en online marketing geef ik je precies wat je nodig hebt om video goed te gebruiken: krachtig, helder, en zonder al die onzin die mensen elkaar over video vertellen. Deze podcast is kort, eigenwijs en 100% Videovakvrouw. Volg deze podcast om ook goed te worden in jezelf zijn voor de camera en YouTube video’s te maken die klanten aantrekken. Want goed zichtbaar zijn als ondernemer begint bij je veilig voelen om je uit te spreken. O,o, die camera, die doet wat met mensen. Of het nu zo’n grote camera is als bij televisie gebruikt wordt of een telefoon. Je voelt gewoon dat ie op je gericht staat.  Toen ik startte met video’s opnemen voor mijn marketing als De Videovakvrouw schoot ik alle kanten op. Ik kwam uit de wereld van televisie maken. Ik had heel wat presentatoren aan het werk gezien en ik wist hoe ze het deden. Dus dat deed ik ook. Maar toen ik ging monteren had ik het gevoel dat ik naar een toneelstukje zat te kijken. Dat voelde wel veilig, maar niet goed. Ik ben juist de Videovakvrouw geworden om ondernemers de kans te geven om gezien en ontdekt te worden. Dat hele toneelstuk was precies wat mij was gaan tegenstaan bij het maken van tv-programma’s. Mijn volgende video, een gratis weggever waarvoor mensen zich konden inschrijven, bevatte 16 tips, in 12 minuten. Ik was zo bang dat iemand mijn informatie niets waard zou vinden dat ik maar door bleef gaan. Zodat ik aan het eind van de video dacht: nu moet iedereen hier toch wel iets aan gehad hebben? Eigenlijk kan ik voor bijna alle video’s uit mij begin als de videovakvrouw zeggen: ik deed of alsof ik een presentatrice was, of ik stond te stotteren voor de camera omdat ik bang was dat ik iets verkeerd zou zeggen. Of ik deed wat ik anderen had zien doen. Of ik was zo bang om afgewezen te worden dat ik alles in 1 keer vertelde.  En dat doe jij misschien ook wel. In meer dan 10 jaar als de Videovakvrouw heb ik het honderden keren gezien. Ook door mensen die zeggen: je moet zoveel mogelijk jezelf zijn. Als de camera aangaat schieten ze of in please-modus, of in een pose. Gelukkig hebben ze mij dan om ze op die derde kans te wijzen. Want iets zeggen voor een camera… is een gesprek starten met heel veel mogelijke klanten. Uit welke rollen kan je kiezen als de camera op je gericht wordt? Het zijn er 3, geen 2. Die derde? Dat is de uitdaging die ik je graag meegeef.  In welke rol herken jij jezelf? Is dat 1, de pleaser? Ben je een pleaser voor de camera, dan ben je dat vaak ook in het dagelijks leven, maar voor een camera groeit het uit tot mythische proporties.  Je doet er alles aan om niets verkeerds te zeggen. Je wilt geen fouten maken en je wilt niets zeggen dat mogelijk afgekeurd kan worden, door wie dan ook.  Als je in de rol van pleaser zit en je hebt een script, dan wil je dat zo precies mogelijk vertellen en begin je heel vaak opnieuw. En je vertelt met veel nuance, in uitgebreide opsommingen. Bovendien is het voor pleasers heel lastig om weer te stoppen met praten, omdat er altijd wel meer uit te leggen en te verduidelijken is.  Op het eerste gezicht denk je: die doet haar best. Maar na een tijdje merk je: de boodschap komt niet over. Er ontstaat geen connectie, hoe hard je ook je best doet.  2. Of ben jij meer een Poser? Herken je je niet in de pleaser? Dan is dit misschien wat je terugziet bij jezelf: de poser.  Posers hebben al goed om zich heen gekeken en als ze überhaupt de stap zetten naar video. Alles wat je beeld gezien hebt in je leven komt hier terug. De poser kiest op het moment supreme één van die voorbeelden uit en presenteert zich zo. Dat kan zijn als  een nieuwslezer (vormelijk),  een tv-presentatrice (enthousiast),  een bekende YouTuber (vragen om duimpjes en abonneren) of  een businesscoach (succes uitstralen en een houding aannemen alsof je alles weet):  De poser doet zoals het voorbeeld. De gedachte die daarachter zit? “Zo hoort het”. “Dit is hoe het hier gaat”. Dus bij video opnames ga je je gedragen als de persoon die je bewondert of die heel veel volgers heeft en bereikt heeft wat jij wilt. Dat is heel logisch. En het werkt helaas niet. Op de vraag “Wie moet ik zijn om hier succesvol te worden?” is eigenlijk geen goed antwoord. Was het maar waar, denk ik soms. Gewoon doen wat de meest succesvolle mensen doen en dan komt het goed. Zou dan niet iedereen in een loungechair bij het zwembad zitten, laptop of niet? Maar er is een belangrijke factor die je niet uit kunt gummen: jezelf.  Hoe goed je een ander ook nadoet –je hebt gewoon je eigen gezicht en je eigen stem. Wie je zelf bent schijnt altijd door je pose doorheen. Al posend doe je een poging dat wat jou jou maakt te onderdrukken. En dat was jou jou maakt is meestal juist wat mensen leuk aan je vinden.  Dus als je een pose aanneemt dan krijg je juist in je omgeving te horen dat je op video niet zo leuk bent als in het echt. Je komt er bij mensen die je nog niet kennen een tijdje goed mee weg. Maar ook zij voelen het, door het scherm heen: deze doet alsof. En je maakt dus niet de connectie die je met video juist zou kunnen maken.  Ik durf dit allemaal te zeggen omdat ik al duizenden mensen heb geholpen en het bijna even vaak heb zien gebeuren dat mensen die een video opnemen kiezen voor of poseren als een ander, of proberen hun doelgroep te pleasen. En dat deed ik zelf ook. Ik startte als een soort tv-presentatrice. Daarna ging ik heel erg veel informatie geven, 16 tips in 12 minuten, ik denk niet dat ik zelfs maar adem kon halen bij het opnemen. Daarna zocht ik nog meer poses: die van de alleenstaande moeder die een laaiend succesvol leven leidde. En soms stelde ik me op als een echte juf, nét niet met grote bril en knot. Allemaal video’s waar ik niet meer goed naar kan kijken.  Waar was ik mee bezig? Denk ik dan. Waarom al die moeite? En wat leverde het op? We zijn namelijk allemaal uniek zonder daar iets voor te doen. En een camera en microfoon maken dat extra duidelijk. Als je geen hoge pet op hebt van jezelf kan dat in het begin juist vervelend zijn. Liever presenteren we een persoon die zéker niet afgewezen wordt. Maar dan wordt het dus óf een toneelstuk, of een oersaai verhaal.  Natuurlijk wil je ook liever jezelf zijn. Maar dat gaat niet vanzelf, daarvoor zitten die 2 reflexen van de pleaser en de poser te diep in ons verankerd. Daarom zal je bewust de keuze moeten maken om voortaan een original te zijn voor de camera.  Dat betekent dat je  1.    accepteert wie je bent, met alle plussen en minnen 2.    dat je beseft dat de kracht die je uitstraalt in je video komt uit geloven in wat je zegt en doet 3.    dat je beseft dat kijkers het niet erg vinden, juist fijn, dat jij ook een mens bent en robot 4.    dat je zorgt dat je kijker de held is van je video en niet jij. In het begin voelt het bijna als naakt de straat op gaan: huh, als mezelf? Doe mij maar onaantastbaar. En als je om die reden kiest voor een professionele videograaf, in de hoop dat je dan foutloos in beeld komt heb ik trouwens slecht nieuws voor je: ook voor de camera van een videograaf is wie jij zelf bent de belangrijkste kracht.  Ik wil je vragen om te beslissen om voortaan voor de camera en overal te verschijnen als jezelf.  Want kijkers en dus potentiële klanten voelen feilloos of je een rol speelt. •    Video werkt alleen als mensen je geloven. •    Wie je bent komt altijd door het beeld heen—ook als je probeert dat te verbergen •    En als jij niet in jezelf gelooft, waarom zou een ander dat dan wel doen? Dat is wel een enorm cliché, maar je weet wat ze zeggen van cliche’s.  Zelf ontsnapte ik uiteindelijk aan het posen en pleasen. Dat deed ik door scripts te schrijven die ik letterlijk meepraatte bij het schrijven zodat ik wist dat het klonk als mezelf.  Maar het meeste leerde ik het af doordat ik het zoveel ondernemers in mijn trainingen zag doen als ze begonnen met video. Stuk voor stuk veranderden ze voor de camera in Linda de Mol, Eva Jinek, Simone Levie en soms ook in mij, het voorbeeld dat tenslotte voor hun neus stond.  En ik heb honderden video-scripts gezien en gecorrigeerd d...