Aflevering Koinonia Bijbelstudie! - Israelologie Deel 4/3 - Fruchtenbaum Stelling #70-71

70. De enige juiste Israëlologie vermijdt elk soort van de vervangingstheologie waarin de beloften aan Israël worden vergeestelijkt en aan de Gemeente worden toegekend. De enige juiste Israëlologie denkt in termen van dispensaties; maar corrigeert deze benadering met een goed begrip van de verschillende verbonden – de voorwaardelijke en de onvoorwaardelijke; de eeuwige en de tijdelijke – die aan de basis liggen van deze dispensaties. Wat begrepen moet worden is vooral de gedachte dat de Gemeente wel deel krijgt aan de geestelijke zegeningen van de joodse verbonden, maar deze zegeningen en de daaraan gekoppelde beloften, niet overneemt.71. Een van de manieren waarop de Gemeente deel heeft aan de zegeningen van Israël, is dat ook zij het Oude Testament leest. Daarbij is het opvallend dat het Nieuwe Testament niet simpelweg de letterlijke betekenis van het Oude Testament verdringt. Er zijn vier manieren waarop bijvoorbeeld Mattheus naar het Oude Testament verwijst.1. Letterlijke profetie met letterlijke vervulling. Mattheus 2 bevat een citaat uit Micha 5, de geboorteplaats van de Messias zou Bethlehem zijn. Deze letterlijke profetie is dan ook letterlijk vervuld. Zo ook bijvoorbeeld dat de maagd zwanger zal worden et cetera in Jesaja 7.2. Een letterlijke profetie, wordt profetisch gelezen als een type, als een voorbeeld. De letterlijke betekenis van Hosea 11:1 ligt in Israël als Gods zoon die uit Egypte komt. Toch is er sprake van een typologische en niet van een profetische vervulling – de tekst uit Hose slaat immers op het verleden en is helemaal geen profetie.3. Letterlijke profetie in een toepassing. Zo citeert Mattheus 2 de tekst uit Jeremia 31:15. De jonge mannen die naar Babylon werden weggevoerd, passeerden de stad Rama. Vlak daarbij lag het graf van Rachel, de symbolische moeder van heel Israël. De letterlijke betekenis van Jeremia laat Rachel zien die weent voor haar kinderen. Het Nieuwe Testament kan deze letterlijke betekenis niet veranderen. Maar een gebeurtenis uit het Nieuwe Testament kan wel een gelijkenis hebben en daarom een tekst uit Jeremia toepassen. Zoals de joodse moeders geweend hebben om de zonen die in ballingschap gingen, zo hebben de moeders geweend van de kinderen die in Bethlehem vermoord werden.4. Het Nieuwe Testament kan ook een gecondenseerde samenvatting geven van iets wat in veel profetische teksten aangeduid wordt. Wanneer we in Mattheus 2:23 lezen over wat er “gesproken is door de profeten, namelijk dat hij een Nazarener genoemd zou worden”, dan is dat een gevolg van een dergelijke samenvatting. Nergens in het Oude Testament komt de term “Nazarener” voor. Het zijn joden uit de eerste eeuw die minachting hadden voor mensen die uit Nazareth kwamen – Johannes 1:46. De term die Mattheus gebruikt is echter goed gekozen om samen te vatten wat de profeten hebben geleerd, dat mensen namelijk de Messias zouden minachten en verwerpen. (Zoals bijvoorbeeld Jesaja 53:3).