Aflevering De Zorgboerderij: Allesbehalve Een Plek Waar Gekkies Worden Weggezet

Ze is geboren in Oeganda, woonde vanaf haar 7e op de ouderlijke Hoeve De Vogel aan de Rijnlanderweg in Hoofddorp en is al weer ruim twintig jaar zorgboerin. Marianne van Arkel. Ze wilde veearts worden, studeerde aan de Wageningen Universiteit en deed ontwikkelingswerk in Afrika. Zo gaf ze les aan de Landbouw universiteit in Kenya. Anno 2024 ontvangt ze vier dagen in de week meer dan tien deelnemers op haar Hoeve De Vogel Elisabeth aan de Hoofdweg Westzijde in Nieuw-Vennep. Mensen met wie het minder gaat, die te kampen hebben met mentale of fysieke problemen. Ze verrichten sommigen slechts een dagdeel en anderen meerdere dagen op de zorgboerderij allerhande passende taken: op het land, met de dieren, in de keuken en de boerderijwinkel. Ieder op zijn eigen niveau en naar eigen vermogen. Met als bindende factor het warme nest waarin ze zichzelf mogen zijn. De zorgboerderij voldoet aan de landelijke kwaliteitsnormen die worden opgesteld en bewaakt door de Federatie Landbouw en Zorg. Op provinciaal niveau is aangesloten bij Landzijde, voor welke organisatie ze ook coördinator is en in die functie andere zorgboerderijen bezoekt. Tijd heeft ze nauwelijks over. Maar dat deert zeker niet: “Als ik deelnemers aan het eind van de dag met een glimlach naar huis zie gaan, ben ik blij.”