Aflevering Idealiseren Mag En Waarom Kinderen Het Doen #30

Kinderen kunnen de overledene idealiseren. Ook al denk je misschien “dat klopt niet, hij was helemaal niet zo aardig als mijn kind nu zegt”, laat het er toch zijn. In deze podcast leg ik uit waarom Papa was nooit boos – Over idealisering bij kinderen in rouw In deze aflevering ga ik in op een thema dat veel ouders van rouwende kinderen herkennen: “Papa werd nooit boos, maar jij wel.” Kinderen die een ouder verliezen, hebben vaak de neiging om de overleden ouder te idealiseren. En dat is niet verkeerd – het is zelfs een heel gezonde manier om met verlies om te gaan. Ik bespreek onder andere: ·       Waarom idealisering een beschermingsmechanisme is voor kinderen. ·       Hoe het brein en de emotionele ontwikkeling van kinderen verschillen van die van volwassenen. ·       De functie van een ideaalbeeld: veiligheid, liefde en houvast. ·       Hoe je als levende ouder kunt reageren zonder het kind te corrigeren. ·       Wat je wél kunt zeggen als je kind de overleden ouder verheerlijkt. ·       Waarom vergelijking (“Papa deed dat nooit…”) zo pijnlijk voelt, en hoe je daar toch steunend op kunt reageren. ·       Wanneer idealisering problematisch kan worden en hoe je dat herkent. ·       Wat het zegt over de gehechtheid van een kind dat het een overleden ouder idealiseert. ·       Hoe je als achterblijvende ouder jezelf kunt beschermen tegen schuldgevoelens en het gevoel tekort te schieten. ?? Belangrijkste boodschap: idealisering hoort erbij, het is normaal, en jouw kind doet daarmee precies wat het nodig heeft. Jij hoeft niet te concurreren met de herinnering – je aanwezigheid en liefde zijn meer dan genoeg.   Hi, heb je vragen over deze aflevering, of zou je willen dat ik een bepaald onderwerp behandel? Laat even weten! Voor meer informatie bezoek de website Leoniekvandermaarel.nl. Je kunt je ook inschrijven voor webinars of nieuwsbrieven.