Aflevering Artsen Zijn Ook Mensen

Dit is de podcast van Stilgeboren Baby. Ik ben Desirée van Nieuwenhoven. Moeder van twee prachtige stilgeboren jongens Tom en Tim. Deze podcast bevat korte en langere items die eraan gaan bijdragen dat er bewustwording komt over het onderwerp stilgeboorte. Nog altijd voelen ouders die dit overkomen is zich alleen en eenzaam en vaak onbegrepen. Ik wil ervoor zorgen dat deze gevoelens de wereld uit gaan. Want ook bij een stilgeboorte word je ouder, ben én blijf je altijd ouder. In deze aflevering heb ik het over: ???????????? ???????? ?????? ???????????? Toen ik vanwege mijn twee zwangerschappen in het ziekenhuis lag en werd overvallen met de diagnose HELLP-syndroom, ben ik beide keren door dezelfde gynaecoloog en verpleegkundigen begeleid. Dat was prettig en voelde vertrouwd. Artsen en verpleegkundigen zijn er voor jou en zorgen voor mentale steun, warmte en een veilige omgeving ook al zijn de omstandigheden minder behaaglijk. Ze willen je beter maken op een zo prettig mogelijke manier. Hoe ziek ik destijds ook was, het viel mij op dat artsen en verpleegkundigen ook mensen zijn. Ze waren in mijn situatie, tijdens het verlies van Tom en Tim, zichtbaar aangedaan en aangeslagen. Bovendien werden ze geconfronteerd met mijn intense verdriet. Ze zagen mijn pijn en onmacht toen ik bevallen was van de levenloze Tom en Tim. Artsen en verpleegkundigen zijn op de eerste plaats professionals, maar ook zijn ze mensen en hebben ze een hart en gevoel. Ik zag hun menselijke kant omdat ze verbaal en non-verbaal hun emoties lieten zien of uit alle macht probeerden weg te drukken. Doordat deze professionals openlijk hun emoties aan mijn bed in het ziekenhuis toonden, vond ik mijn verblijf ondanks het verlies, warm, veilig en aangenaam. Het gaf mij begrip en inlevingsvermogen. Ik had het gevoel dat ik erkenning kreeg dat ik moeder was geworden. Dat het geen schande is om over je verdriet, pijn en emoties te praten. Het inlevend vermogen van artsen en verpleegkundigen is in mijn ogen dan ook essentieel om na ontslag uit het ziekenhuis, jouw weg te vervolgen om met het verdriet en gemis van je kindje - in mijn geval twee kindjes - te gaan leren leven. Een koude kille verzorging in het ziekenhuis geeft een andere start van het verwerkingstraject. Juist door de menselijke én sociale kant te tonen voelde het dat vanuit warmte en liefde hieraan begonnen kon worden. In mijn boek Stilgeboren, dat ook voor artsen en verpleegkundigen een zienswijze geeft op deze intens verdrietige gebeurtenissen bij moeders en vaders, beschrijf ik hoe ik mijn ziekenhuisperiode heb ervaren. Abonneer je op mijn kanaal om erkenning, herkenning te krijgen over stilgeboorte. Ken je mensen in jouw omgeving die dit is overkomen attendeer hen dan op deze podcast. Samen krijgen we het taboe dat op stilgeboorte rust de wereld uit. Wil je meer weten over stilgeboorte en door welk proces je als ouder heengaat lees of luister dan mijn boek. Het boek is te bestellen op https://stilgeborenbaby.nl.