Aflevering Verlangen Naar God

  Hij verlangt naar de Heere met alles wat in hem is. Soms moet je door iets te ontberen, ontdekken wat je mist. Toen het eiland Tholen in de oorlog onder water werd gezet, werden veel inwoners geëvacueerd. Tijdelijk woonden ze ver van huis en haard. Na enige tijd mocht men terug. Dan weer voet aan wal te zetten op het eigen eiland, te wandelen door de straten van het eigen dorp. Weer ‘thuis’ te zijn. Wat een blijdschap gaf dat!   De dichter verlangt niet naar huis, maar naar de voorhoven van de HEERE. Het hart, het vlees, van de dichter roepen uit tot de levende God. Het gaat dus om Zijn aanwezigheid. Zonder de Heere kan het vol mensen zijn, maar wordt Zijn gemeenschap gemist. Het missen van God leidt tot een schreeuw tot God.    De dichter maakt een vergelijking die we allemaal kunnen volgen. Hij denkt aan de mussen en de zwaluwen die nestelen in het heiligdom. Zij zijn thuis in de aanwezigheid van de Heere. De dichter is jaloers op ze. Hij beseft dat zelfs het wonen in een hoekje van Gods huis beter is dan een leven zonder Hem. Dit is de plaats waar de Heere spreekt, leidt en richting geeft. Hier laat Hij zich ontmoeten, in het offer van Zijn Zoon. Hier wordt de rust geschonken.     Deze bijdrage werd eerder geplaatst in een uitgaven van diaconaal gastenhuis De Oase, waar ik een aantal weken per jaar pastoraat verleen.