Aflevering Ds. A. Vroegindeweij: Vuur Nodig! (2)

‘Maar wanneer we aangestoken door het vuur van de Heilige Geest, leven mogen uit en in het Woord van God, leven mogen van de vrije genade van God in Christus, dan zal dit vuur ook naar buiten komen, dan zullen we ook levende belijders zijn. Dan hebben we niet alleen de gereformeerde belijdenis lief, maar dan zullen we haar ook belijden in ons leven, in onze woorden en in onze wandel, in kerk en wereld.   Wat we als hervormd gereformeerden nodig hebben is het vuur van de Heilige Geest. We belijden met de reformatie immers de waarheid van God. We staan volkomen achter de gereformeerde belijdenisgeschriften onzer kerk. We zullen nu ook als ware belijders moeten getuigen van Gods waarheid, van de Christus van de Schriften, van de vrije genade van God, Die zijn volk van eeuwigheid heeft liefgehad en die ons komt roepen en trekken, zodat we naar zijn stem horen en Hem leren volgen.   Zeg ik te veel als ik opmerk, dat dit vuur van de Heilige Geest ook in hervormd gereformeerde kring te weinig gevonden wordt? En zou ook daarin niet een stuk van het verval en de afval van onze kerk kunnen liggen? En zullen we niet moeten aandringen op een reformatie in eigen gelederen? Geven ook wij niet te veel toe aan de geest van deze tijd? Leven ook wij niet teveel van het compromis? Hebben onze gemeenten niet vaak de naam dat ze leven, terwijl ze dood zijn? Het zijn pijnlijke dingen die we moeten zeggen, maar we mogen ze niet verzwijgen. We moeten immers eerlijk de wond blootleggen opdat we ons kunnen bekeren, wederkeren tot de Heere, om te leven van en uit de Waarheid van God.   En wanneer er onheilig vuur in ons midden is, dan moeten we dat ook uit ons midden weg doen, terwijl we bidden om het vuur van de Heilige Geest, dat niet in allerlei geestvervoeringen openbaar komt, maar in het klare en heldere geluid van de belijdenis van de Waarheid, zoals we die in Christus ontmoeten.   En we willen niet vergeten, dat er onder ons nog veel goede dingen gevonden worden waarover we ons verheugen mogen. Het is verblijdend wanneer er echt geestelijk leven in de gemeente openbaar komt. Het verheugt ons, dat er nog zo liefde is voor de rechte prediking. Het geeft nieuwe hoop wanneer we nog zoveel trouw opmerken aan het Woord van God en aan de belijdenis van de kerk. En het doet ons toch telkens goed wanneer we overal in ons land nog mensen aantreffen, die met God worstelen ook om de heerschappij van Christus in de kerk, ook om reformatie van het kerkelijk leven.