Aflevering 04- De Onzichtbaarheid Van Trauma

Voor een groot deel van mijn leven dacht ik dat ik volledig alleen stond in mijn ervaring. Iedereen om me heen leek het allemaal op een rijtje te hebben, terwijl ik zo vastzat en gedereguleerd was dat ik er zeker van was dat er iets mis was met mij. Ik had geen idee hoe ik überhaupt met mensen kon praten over wat ik voelde, omdat het leek alsof niemand het kon begrijpen. Ik deel dit met jou omdat jij misschien ook zoiets hebt gevoeld, maar ik wil dat je weet dat er absoluut NIETS kapot of verkeerd is aan jou. Het ding over emotioneel lijden, deregulatie en trauma is dat het er vaak van buitenaf onzichtbaar uitziet. We leven in een samenleving waarin mensen heel goed zijn geworden in maskeren, wat betekent dat ze zich anders voordoen dan hoe ze zich van binnen voelen. Dit is een overlevingsstrategie die velen van ons al op jonge leeftijd hebben geleerd om veiligheid in ons leven te behouden (ikzelf inclusief).