Aflevering Ds. A. Vroegindeweij Over Gods Leiding In Ons Leven (3)

En wanneer we zo op de vleugels van gebed en geloof leren vliegen — al is dat vliegen nog zo gebrekkig — geen nood, want zoals de moeder-arend haar vleugels uitspreidt onder haar jongen, zo doet ook de Heere. Wanneer we voor de eerste keer uit het nest vallen, is het net alsof we in de diepte zullen wegzinken. Maar daar worden we opgevangen door Hem. Daar voelen we die dragende vleugels onder ons, zodat we roemen moeten: Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen. Gods kinderen zijn ook tot hinken en tot zinken ieder ogenblik gereed. Maar de Heere waakt over Zijn volk en er zal niemand van hen verloren gaan en niemand zal ze rukken uit de hand van de hemelse Vader. En eenmaal zullen we voor de laatste maal opstijgen op de vleugels van gebed en geloof om thuis te komen bij die God, Die ons op aarde in die wondere leidingen van zijn soevereine regering heeft doen voortgaan, opdat we zouden thuiskomen en eeuwig bij de Heere zouden zijn. Wat een troost voor allen die worstelen en strijden, die zo dikwijls dreigen weg te zinken, maar die toch thuisgebracht worden. Kennen we deze leidingen Gods in ons leven? Hebben we dat ook ervaren dat de Heere met ons handelt zoals een adelaar met haar jongen doet en ons leert vliegen achter Christus aan? Heeft de Heere God ons al over de rand van „ons nest" heengeworpen? Wanneer we in ons eigen nest blijven komen we eeuwig om, dan hebben we geen andere toekomst dan de buitenste duisternis, waar men huilt en de tanden knerst.  Maar waar de Heere een goed werk in ons begint, waar de Heere God ons leert vliegen op de vleugels van geloof en gebed, daar zullen we niet verloren gaan, maar het eeuwige leven hebben. Die wondere leiding van God hebben we nodig en zo leren we de Heere danken, vooral ook voor de wegen waarin Hij ons heeft leren vliegen. Wegen die door de diepte heen gingen, maar die ons brengen in het eeuwig licht.